Montana

Op vrijdag laten we Yellowstone achter ons. Vandaag gaan we weer flink kilometers maken. We verlaten de staat Wyoming via de noordkant en komen in de staat Montana terecht. Het eerste gedeelte van de rit is ook qua natuur weer geweldig, wat is het hier toch mooi rijden. Daarna moeten we toch voor de Interstate kiezen om vaart te maken. We volgen de 90 West. Voor het eerst horen we een Nederlandse plaat op de radio: Radar Love. Hoewel een Interstate, naarmate we meer het westelijk deel van deze staat bereiken wordt de natuur om ons heen weer toch weer steeds mooier. Mijl achter mijl glijden we over de wegen, tussen de bergen met bomen door. De radiozender is goed en we genieten van de muziek en de natuur.

Widus meldt dat we de 9000km grens zijn overschreden.

Na 520 mijl komen we aan in het plaatsje met de mooie naam Coeur d'Alene, we zijn weer even in Idaho. We komen erachter dat de motels bijna weer volgeboekt zijn, er is een of ander evenement aan de gang. In het eerste motel is vacancy maar vragen USD 250,--! We steken de weg over en we hebben mazzel. De laatste kamer voor USD 90,--.

En op loopafstand (voor Nederlanders dan) kunnen we Texas Roadhouse bereiken. In een eerder verslag heb ik deze al een keer genoemd. Zij die er geweest zijn weten waar ik over praat, zij die dit nog niet weten (Kees!) moeten hier zeker een keer heen gaan. In een prachtig sfeertje kan je hier eten. De tent biedt plaats aan bijna 300 man. Het is vrijdagavond, we moeten een half uur wachten of plaats nemen aan de bar als er plaats is. Hier belanden we ook en we zitten "mooi an". De mensen die hier werken, lijken zoveel plezier te hebben in hun werk, mooi om te zien. Op het nummer van "Country Girl (Shake it for me)" van Luke Bryan dansen alle meiden die hier werken in het gangpad voor het publiek. Het wordt leger in de tent. We zitten tegen sluitingstijd aan! Dan komen we erachter dat we de laatste tijdzone zijn ingegaan, we zitten dus nu op een tijdverschil met Nederland van 9 uur.

Terwijl we de tent worden uitgeveegd klinkt "Wide Open Spaces" van de Dixie Chicks door de tent. We hebben weer een mooie avond achter de rug en met een voldaan gevoel laten we onze hoofd rusten.