Boston, Red Beard, Provo

14 juni 2017 - Provo, Utah, Verenigde Staten

Het zit me nog steeds niet lekker. Dat we het raften op de rivier hebben misgelopen. En deze waren gisteren, in Moab, volop aanwezig. We nemen een besluit: we boeken een 'half day boat trip' voor vrijdag. Ondertussen pikken we een plaats uit onder Salt Lake City. Het wordt Provo. En donderdag via een andere route terug naar Moab. Even 2 dagen geen Nationaal Park.

Subway verdient goed aan ons. Ook vandaag zijn we weer van de partij. Bij de auto ontmoeten we een motorrijder die een peuk doet.. Hij is met zijn vrouw onderweg naar Las Vegas om daar een concert van Boston bij te wonen. Ik laat hem weten een nummer van Boston op m'n Ipod te hebben staanmaar ik kan toch niet op de titel komen?! Ik moet spieken. Natuurlijk! "More then a feeling!" Zo wordt muziek weer het onderwerp van gesprek. Waar liggen onze voorkeuren? Ik heb het over de 60' en dat ik met deze muziek ben opgegroeid. Dankzij - de bandrecorder van - m'n broer. Bij het wegrijden zorg ik dat m'n raampje open staat en "More than a feeling" naar buiten hoorbaar klinkt voor hen. Ze lachen en de duimen gaan omhoog.

Vervolgens gaat m'n Ipod op de playlist Goud van Oud en de 70 West gaat onder ons door. "Psycho Killer" van Talking Heads. Die heb ik al een tijd niet gehoord! En "You took the words right of my mouth" van Meatloaf blijft gewoon een lekker nummer. En daar heb je Van Morrison met "Bright Side of the Road", goed getimed George! 

Dennis rijdt en besluit een viewpoint op te rijden. We snappen niet dat dit een viewpoint is. Wat valt er te zien? Toch goed dat we er zijn. Een motorrijder denkt ons eerder gezien te hebben en de volgende mooie ontmoeting is in wording. Het is Bob uit New York die met zijn dikke Harley (Sjon!) op weg is naar Las Vegas (ook al?) om een vriend op te zoeken die hij bijna 40 jaar niet gezien heeft. Zijn bijnaam is "Red Beard" wat ook op zijn motorjack staat. Gescheiden , 2 kinderen en hij werkte als buschauffeur om schoolkinderen te vervoeren. Hij is onlangs gepensioneerd en heeft nu alle tijd en geniet van het motorrijden. "Gosh, I envy you, Bob!".
We gaan samen op de foto (via Polarsteps te bewonderen), 'we shake hands' en ik wens hem nog een 'good life'. In de auto denk ik aan hem terug en besef dat Bob wel eens de verpersoonlijking zou kunnen zijn van het Gevoel van Ultieme Vrijheid.

We ruilen de 80-mijl weg in voor een 65-mijl weg. Een goede keuze. Ik ervaar tijdens deze rit ook een beetje dat gevoel van Bob. Dat juist op dat moment "Music" van John Miles langs komt, kan geen toeval meer zijn. Dit nummer komt waarschijnlijk het meest dicht bij mij...

Een schot in de roos. Dat is de plaats Provo waar we vannacht verblijven. Dicht tegen de bergen (met eeuwige sneeuw), watervallen en een meer. Water dus. En waar water is, is het groen. Tijd terug dat wij zo'n plaats met zoveel groen hebben gezien. De huizen, de gebouwen, het ziet er allemaal piekfijn uit.

We hebben nog nooit zo vroeg ingecheckt en hebben dus nog tijd over. Via internet komen we uit op "Bridal Veil Falls" op zo'n 20 minuten rijden. Een park met, ja daar zijn ze weer, watervallen. Het is er goed toeven. Het is er gezellig druk. Je kan een stuk naar boven lopen, de 2 watervallen tegemoet. Mijn net aangeschafte outdoor schoenen komen nu goed van pas. Het is een mooi uurtje

Terug bij het motel stap ik uit de auto, naast een stuk grasveld. Ik ben nog op blote voeten en ik ervaar sinds weken weer het gevoel van gras. Zo basis, maar wat lekker om met je voeten door gras te lopen!

Het inpandige restaurant, Ruby River Steakhouse, is ook een topper. Het heeft veel weg van Texas Roadhouse. Pinda's, country muziek, de indeling. En een lieftallige, spontane serveerster, Kasey die duidelijk zichtbaar onder de indruk is van deze Two Dutch Guys. Nog niet eerder heeft ze iemand uit Nederland bedient. "Make it a good one", zeg ik tegen haar. De bestellingen zijn opgenomen en het valt haar op dat we geen extra dressing of 'gravy' o.i.d. hoeven. Dat doen we niet in Nederland, daarom zien we er zo goed uit...!

Conclusie van de dag: een topdag. Mooie mensen ontmoet, geweldig gereden over de highways met mooie muziek, prachtig weer, de juiste temparatuur, geweldige lokatie, mooie natuur en tot nu toe het beste motel qua prijs/kwaliteit.

In het volgende verslag zal ik nieuwe foto's toevoegen. Al zeg ik het zelf, er zitten een aantal geweldige tussen!

Foto’s

3 Reacties

  1. Sjon:
    15 juni 2017
    Prachtig verhaal weer Gerrit mooi he die harley rijders ook wij werden overal warm onthaald en inderdaad het ultime gevoel van vrijheid maar dat wordt niks voor jou jij kunt echt niet zonder jou Silvia en voorlopig moet je nog werken.
    En dan ik nog 10mnd.en daar is dan die ultime vrijheid ik krijg er zin in.
    Dan volgend jaar mei eerst maar eens naar Canada even opsnuiven daar.
    Veel plezier nog want het schiet alweer op voor jullie.
  2. Linda:
    16 juni 2017
    ik was al ff op achter. Maar wat kan je het prachtig omschrijven.
    Super mooie foto's.
  3. Theo:
    16 juni 2017
    TOP muziek Gerrit en wat heb ik de laatste dagen weer aan aantal mooie foto's gezien.