Moab, Milt's Stop & Eat, Arches

Vandaag staat Arches National Park op het programma. Vijfendertig jaar terug was ik hier voor het laatst met familie. Canyonlands ligt op de route maar deze laten we letterlijk links liggen.

Ruim voor de officiële ingang duikt er plotseling een "Arch" op. Een door de wind ontstane gat in een rots. We maken de klim omhoog. Het is er rustig dus we kunnen de nodige foto's maken zonder last van anderen te hebben. Weer beneden terug gekomen staat een Amerikaans gezin. Ik vraag of de kinderen niet naar school moeten? Nee, zegt vaders, ze hebben vakantie. Drie maanden! So you' re stucked up with your kids for three whole months? Vader en moeder moeten erom lachen. We nemen afscheid en ik zeg nog even tegen de kinderen "listen to your mum and dad!"

Moab is de plaats die nauw is verbonden aan Arches. Ik kies het oudste restaurant uit, dat belooft altijd iets goed. Ik krijg geen ongelijk. "Milt's Stop & Eat". Het is oud, het is vervallen, klein en ze draaien slechte muziek. Of beter: het is niet eens muziek. De ploeg bestaat uit 4 niet uitziende mannen en een vrouw. De bakplaat ziet er niet echt lekker uit. In Nederland zou deze tent waarschijnlijk niet eens mogen draaien.

Maar... We zitten prachtig. De mannen zijn hard aan het werk. De hamburgers gaan achter elkaar de bakplaat op. De vele bestellingen worden snel en systematisch verwerkt. Dennis en ik kijken vol ontzag toe. Het is een geolliede machine, deze ploeg van 5. En dat allemaal op een zeer kleine ruimte. "Each day I walk 8 miles!" zegt ie met een brede glimlach. Er is contact en voor ik het weet krijg ik 2 fotoboeken aangereikt over het ontstaan van deze tent. Foto's doen het bij mij altijd goed en geïnteresseerd neem ik de boeken door. Ook krijg ik nog inside information van de 2 mannen.

Het eten is prima. Bij het afscheid krijgen we nog 2 toeristische tips welke we opvolgen. De eeste tip is een korte route langs de Colorado rivier. Er is niets van gelogen. Dit vraagt om actie. Ik film de rit en op de achtergrond laat ik "Take it easy" van The Eagles afspelen. Want zo voelt de rit op dat moment.

Arches dus. Bijzondere rotsformaties met mooie namen (Balanced Rock, Delicate Arch) en opnieuw mooie uitzichten.

We verlaten het park op basis van de 2e tip. Het is de 128 East bij Moab. Het is 3 kwartier omrijden maar de weg heeft niet voor niets de titel Scenic Byway meegekregen. Op het eind wordt het nog spannend als een gezinnetje herten plotseling oversteekt. De remmen doen het, niemand raakt gewond.

We gaan richting Green River waar ons motel ligt. Op de 70 East mogen we voor het eerst 80 mijl en bereiken ons motel Knights Inn mooi op tijd.