Las Vegas II

8 juni 2017 - San Francisco, California, Verenigde Staten

Vandaag staat geheel in het teken van Las Vegas. Truus en de Chevvy hebben we vandaag vrijaf gegeven. Het is redelijk bewolkt. Gelukkig maar. Dat maakt het iets aangenamer.

We lopen eerst een kleine kilometer naar Subway. We komen er daardoor achter dat er een shuttle bus rijdt. Voor $ 8,-- pp rijdt de bus de strip de hele strip af tot in Fremont Street waar het oude Las Vegas is. We gaan ervoor. De rit is gelijk een sight seeing tour. We zitten bovenin vooraan en hebben een prachtig uitzicht. Voor zo weinig geld!

De sfeer hier is anders dan op de Strip. Het is er rustiger, het oogt er ook vriendelijker en veel minder toeristisch. We slenteren door de verschillende casino's heen. Boven ons glijden 4 personen aan kabels over ons heen. Hier is ook het grootste LED scherm ter wereld te bewonderen. Met een lichtshow die alleen 's-avonds te bewonderen is. Dus die gaan we helaas niet zien.

We nemen de bus terug en stappen uit bij hotel Marriage. Hier gaat Dennis voor het eerst gokken. Blackjack. Dennis moet vooraf natuurlijk eerst zijn ID laten zien. Ze gelooft niet dat hij al 21 is. "You look so young!" En "You look like your father!" Die laatste opmerking vat ik maar op als een compliment. Ik heb het al gauw gezien. Van mij krijgen ze niets. Ik vergaap me liever aan de mensen, en de - vaak op hoge leeftijd - croupiers. Il loop terug naar de tafel van Dennis en hij gaat net 'dood'. Ik breng ongeluk zegt ie, dus weg ben ik weer.

Niet lang daarna komen we weer bij elkaar. Dennis is $ 100,-- lichter maar had wel een gratis drankje!

De volgende halte is Ceasars Palace. Dit resort is zo gigantisch groot. We lopen en lopen en lopen. Er komt geen einde aan. We verdwalen zelfs (!) en via hulp van een medewerker lukt het ons weer op straat te komen.

Richting ons hotel belanden we in een exclusieve winkel shopping centrum. Gucci, Cartier, Versace en Louis Vutton. Die in mijn beleving veel nutteloze dure dingen verkopen. En met mij nog vele anderen. Bijna in al deze winkels staat het personeel op klanten te wachten. Een knappe jonge meid in de deuropening heeft het op mij voorzien en ik krijg een kleinood in een pittig klein pastic tasje in mijn handen geduwd. Een monster van een gezichtscrème. Ze moest eens weten... Afijn, zal het meenemen naar Nederland. Mooi  voor Silvia en als zij deze niet wil gaat ie naar buurvrouw Ina of tennismaatje Linda. Zal wel duur spul zijn!

Het laatste hoogtepunt van de dag is waarschijnlijk het moment waarop 2 niet slecht uitziende en zeer geschaarst geklede dames mij aanschieten met de vraag of ze met mij op de foto mogen. Ik ben in een goede bui en ik laat het toe. Maar voor niets gaat de zon op en ik vraag voor mijn diensten $ 5,--.  Redelijk toch? Ze gaan akkord en Dennis ligt het hele gebeuren vast.

Las Vegas. Wat moet je ervan vinden? Wat vind ik ervan?

Veel is nep. En alles draait om vertier en geld. Iedereen is bezig om jou zoveel mogelijk geld afhandig te maken. Hoeveel mensen op straat staan kaartjes uit te delen voor een dame op de kamer. Of je proberen te strikken voor een attractie. Of figuranten die tegen betaling met jou op de foto willen. Ja, ik ben er dus ook in getrapt.  Het gokken! Na het gadeslaan van - veel oude! - mensen in de gigantische casino's waarvan ik het gevoel heb dat sommigen hier de hele dag vertoeven. Die 's-ochtends vroeg al achter een 'slot' zitten met een flesje bier. En niets anders omhanden hebben. Het grote contrast met dit alles zijn de vele daklozen die je overal op straat tegenkomt. Al zou ik elke dakloze een dollar geven ben ik meer kwijt dat Dennis vandaag verloren heeft. Het bordje van die ene dakloze met de tekst "Why does nobody helps me?" grijpt mij toch op de een of andere manier aan en ik voel me enigszins schuldig dat ik het zo goed heb. Er wordt met energie gesmeten alsof het niets is. Werkelijk overal is airco.  Op het terras wordt koude nevel verspreid. Van afvalscheiding hebben ze nooit gehoord, maar dat geldt voor heel Amerika volgens mij.

Eén volle dag Las Vegas is meer dan genoeg voor mij. Dennis geeft aan dat hij het geweldig vond. Maar het ook prima vindt dat we morgen weer verder gaan.

Dan 's-avonds tóch nog even gokken. Dennis haalt $ 40,-- binnen uit $ 1,--. Ik krijg van hem $ 1,-- in mn handen geduwd. Ik druk één keer op de knop en ik win $ 0.20 cent. Ben ik er tóch ingetuind

Voor hen die het interesseert: dagelijks wordt onze route bijgehouden via Polarsteps. Goed te zien is wat we gereden hebben. Hier zijn ook foto's te zien die met onze mobiels zijn gemaakt. Ja Hans. Ja Wiedes. Ook die van die schaars geklede dames van vanmiddag. Klik op de volgende link

https://www.polarsteps.com/GerritSlagter/109964-usa-2017
( klik op de kaart)


Morgen naar de Grand Canyon waar we 2 nachten zullen blijven.
 

6 Reacties

  1. Thea:
    9 juni 2017
    Wat een verhalen. Prachtig om te volgen. Dat je hier nog zoveel zin in hebt. Maar ja je hebt wat over voor je achterban.
    Als ik dit allemaal lees zie ik het weer zo voor me als in 1982
    toen we daar met zijn vieren waren.
  2. Ina:
    9 juni 2017
    Ik weet: je moet er elke dag even voor zitten om het verhaal van de dag vast te leggen. Maar wat is het voor ' later ' een prachtherinnering! Zeker voor Dennis!
    En voor nu: een groot plezier voor het thuisfront. Echt leuk om te volgen :)
    Wat de gezichtscreme betreft: ik ga er vanuit dat het voor mannen is, dus laat maar ;)
  3. Brigit:
    9 juni 2017
    1 dag is genoeg in Las Vegas. Wat
    gokken betreft hebben ze aan ons niets verdiend. Van die zwervers is veel nep. Her is er ook ingetrapt met die schaars geklede dames, hij was 10 dollar kwijt. Geniet nog maar verder. O enne.......sta ik op de reserve lijst voor die gezichtscreme? Je weet maar nooit wat het met je doet.
  4. Theo:
    9 juni 2017
    Heel apart dat Las Vegas...wel mooi om een keer te zien te hebben. De dames staan er goed op Gerrit, absoluut een hoogtepunt..........
  5. Hans en Corina:
    9 juni 2017
    Mooie verhalen Gerrit. En Ja, die moiden...tja, geef moin maar de Westfriezen...
  6. Kees en Mieke:
    10 juni 2017
    Gerrit, een herkenbaar verhaal over Las Vegas. Wij waren er 1 dag en dat vond ik lang genoeg. Je mag van mijn wel een dollar krijgen voor een zwerver, altijd een dilemma!